Handlarz Iluzji

Autor obrazka: Kaweii

-Co za piękny dzień! - powiedział Blueberry sam do siebie.

Właśnie szedł w podskokach na nowo otwarty plac zabaw, żeby wypróbować wszystkie atrakcje jakie tam mają. Gdy dotarł na miejsce na ławce spostrzegł znajomego szkieleta.

-Cześć Raspberry! - krzyknął machając rękami.

-Hmm? O, cześć Blue. - odpowiedział lekko się uśmiechając.

-Idziesz na huśtawki? - spytał z gwiazdkami w oczach.

-Później... - odpowiedział zakładając ręce za głowę.

Blueberry się pohuśtał, wspiął się na ściankę i zjechał kilka razy ze zjeżdżalni. Gdy zaczęło mu się nudzić dołączył się do Swapfella, który lepił zamek w piaskownicy.

-Już się robi późno, nie idziesz do domu. - spytał Blue przekrzywiając czaszkę.

-Później... - odpowiedział wbijając łopatkę w piasek.

-Bo ja już muszę iść, a mogę się odprowadzić jak chcesz.

Raspberry wstał bez słowa i skierował się do furtki, a Blueberry pobiegł za nim. Maszerował żwawym krokiem przez miasto.

-Dalego mieszkasz kolego? - spytał Blue lekko zdyszany.

Ten nie odpowiedział tylko wskazał palcem na blok oddalony z 200 metrów od nich.

-Wejdziesz na herbatę? - spytał spoglądając na towarzysza.

-Jeżeli nie sprawię Ci kłopotu to z wielką chęcią! - Odpowiedział z entuzjazmem.

Doszli na miejsce i Swapfell otworzył in drzwi.

-Łaaaał! Ale tu pięknie! - skomentował Blue zachwycając się wszystkim dookoła.

-Rozgość się... -zakluczył drzwi- ...bo tu zostaniesz~

-Nie mogę zostać na długo, Papuś się będzie martwił.

-O niego się nie martw. Usiądź sobie, a ja zrobię nam herbatę~

-D-dobrze. - wykonał polecenie, chociaż podświadomość mówiła mu, że to nie jest najlepszy pomysł.

Błądził wzrokiem po porcelanowych figurkach, gdy usłyszał gwizd czajnika i nalewania wody. Po chwili przyszedł Raspberry niosąc srebrną tacę z filiżankami i cukiernicą.

-Pij zanim ostygnie. Papyrusa nie ma, więc musimy sobie sami poradzić.

Blueberry wziął łyka.

-Pyszna herbatka! - uśmiechnął się życzliwie.

-Wiem... -spojrzał się na towarzysza- ...może opowiesz mi o tym jak Ci idą treningi?

-Z wielką chęcią! A więc, niewiem jak ty, ale ja trenuję z moją Alphys. Naprawdę ją lubię, chociaż czasami umie krzyknąć, gdy coś mi nie wyjdzie. Ale na szczęście to jest bardzo rzadko...

-240 - liczył w myślach Swapfell.

-...I ostatnio uczę się nowego niesamowitego ataku i właśnie dlatego ćwiczę równowagę, bo jest najistotniejszą rzeczą z wszystkich. Też dużo biegam. Papyrus czasami ze mną wyjdzie do parku, ale kończy się tym, że śpi pod drzewem...

-180

-...I ja wtedy mówię, że to opanowałem, ale najwyraźniej mi nie wierzą, bo wymagają ode mnie cały czas tego samego. A mógłbym dużo więcej. Wiem, że stać mnie na to żeby sprostać zadaniu...

-120

-...czasami mnie to męczy, że wszyscy traktują mnie jak dziecko, ale jestem dorosły i mogę to udowodnić. Może nie budzę przestrachu wyglądem, ale się staram i to chyba jest najważniejsze...

-60

-...Pomagałem Undyne przy eksperymencie dotyczącym alternatywnych wszechświatów i powiedziała mi, że robimy postęp. Bo jestem jakimś głównym ogniwem czy coś tam... Chyba będę się już zbierał. - ziewnął.

-Zostań jeszcze chwilę. Proszę.

-No dobrze, ale tylko chwilę bo już jest pora spania.

Blueberry wypił ostatni łyk herbaty i się przeciągnął. Czuł, że robi mu się przytulnie ciepło, a oczy same się zamykają. Stawiał opór, ale w końcu się poddał i zasnął.

Obudził się gdzieś w środku nocy i od razu się przestraszył bo nic nie widział. Szybko wstał i uderzył głową w coś metalowego. Padł na ziemię skulając się i zaczął płakać. Wtenczas zauważył, że nie ma na sobie żadnych ubrań.

-H-halo?! Raspberry?! - zawołał gładząc się po czaszce.

W jednej chwili zobaczył dwie czerwone gwiazdki zmierzające w jego stronę.

-Witaj Blue, nie krzycz w środku nocy bo inni chcą spać. - powiedział Swapfell.

-A-ale co się dzieje? Czemu j-jestem goły? - spytał nieco ciszej przełykając łzy.

-Porozmawiamy jutro, a teraz śpij. - wyszedł z pomieszczenia.

Blueberry zaczął się czołgać badając okolicę. Na ziemi przed nim leżał koc lub ręcznik, a obok była miska z wodą. Już był wystarczająco wystraszony, więc chciał odejść jak najdalej może, jednak za duży obszar to nie był gdyż od świata odgradzały go stalowe kraty.

Gdy już uświadomił sobie, je jest w klatce bez wyjścia zwinął się w kłębek na posłaniu i ponownie zasnął.

Następnego ranka obudził go głos Raspberry'ego.

-Wstawaj zwierzaczku, śniadanie.

Blue był bardzo głodny i jak tylko zobaczył sucharki zaczął się ślinić.

Swapfell uchylił drzwiczki i wstawił talerzyk do środka.

-Najedz się, bo potem będziesz miał tresurę~

-Mhmm... - kiwnął przestraszony i zaczął jeść.

Gdy wylizał okruszki Raspberry podszedł, ponownie otworzył wejście i kazał stanąć przed sobą.

Blueberry otrzymał rozkaz zamknięcia oczu i usłuchał. Słychać było cichy trzask. Gdy Blue otworzył oczy miał już zapiętą obrożę, a Swapfell trzymał go za łańcuch.

-na kolana.

-cz-czemu?

-Na kolana powiedziałem! - przyciągnął go siłą do posadzki.

-Jesteś teraz mój i masz robić co Ci każę zrozumiane?!

-T-tak... - po policzku pociekła mu samotna łza.

-Masz się do mnie zwracać "Panie".

-T-tak Panie.

-Każda niesubordynacja będzie karana rozumiesz?

-Rozumiem Panie.

-Dobrze... a teraz będziesz grzecznym pupilkiem i mnie zadowolisz. - powiedział rozpinając rozporek.

Blueberry zaczął się trząść ze strachu, bo już wiedział co go czeka, ale nie stawiał oporu. Uklęknął przed Raspberrym i czekał na rozkaz.

-Weż go do ust~ - wskazał na swojego stojącego członka.

Na samą myśl Blue aż dostawał odruchu wymiotnego i się zawahał czego od razu pożałował. Został uderzony szpicrutą w ramię aż zawył z bólu.

-Ssij~

Tym razem od razu wykonał polecenie i wziął go aż do gardła krztusząc się. Polizał go po całej długości po czym jeszcze raz wziął do ust aż po nasadę.

-Czyżbyś miał już... doświadczenie... heh...

Blue zaprzeczył nie przestając pieścić swojego nowego Pana.

-Przestań... naprawdę było blisko~

Swapfell wstał i podniósł Blueberrego po czym posadził go sobie na kolanie.

-Chyba wiesz co masz teraz robić?

-T-tak P-panie... ch-chyba...

-Co to ma znaczyć?! - oburzył się Raspberry.

-J-ja nigdy tego nie robiłem. - powiedział cicho Blue.

-A to ciekawe~ - wyszczerzył się. - Wygląda na to, że to ja będę musiał zacząć~

Włożył rękę między nogi Blue i zaczął masować okrężnymi ruchami. Blueberry jęczał i bardzo szybko zrobił się wystarczająco mokry aby przejść do drugiej fazy.

-Zaczynamy~

Swapfell położył swojego niewolnika na fotelu, a sam stanął przed nim.

-Wchodzę! - mówiąc to gwałtownie wszedł.

-Nngh... wyjmij to boli! - krzyczał Blue próbując się podciągnąć.

-Stul pysk i ciesz się chwilą!

Raspberry zaczął się poruszać sprawiając sobie samemu wielką przyjemność, gdy Blue wgryzał się w swoje przedramię, aby nie krzyczeć. Cały pokój wypełnił odgłos ciał uderzających o siebie i dzwonienie łańcucha.

-Mmm... Mój Panie.... d-dobrze... - Blueberry zaczął czerpać z tego przyjemność.

Po kilku minutach Swapfell znacznie przyśpieszył i bardzo podobało mu się jak Blue błagał go o zwolnienie, jednak to go jeszcze bardziej podniecało. Zaczął głośniej dyszeć, a nawet warczeć i doszedł spuszczając się w Blueberrym.

-Ahh... to było ponad przeciętną muszę przyznać. - powiedział oschle podnosząc Blue z siedzenia.

-C-co t-teraz Panie?

-Wracasz do Siebie.

-C-co? Ale myślałem... przecież dobrze się sprawowałem. - łzy napłynęły mu do oczu.

-Mówiłem. Teraz jesteś mój i tu zostaniesz~ - postawił go przed klatką. - Właź.

-T-tak Panie... - wykonał polecenie ze spuszczoną głową.

Raspberry zakluczył drzwiczki i udał się na koniec pomieszczenia.

-Za kilka godzin Cię wykąpię, a w nagrodę za swoją dzisiejszą pracę dostaniesz dobry posiłek... może jak będziesz taki posłuszny kiedyś pozwolę Ci zjeść ze mną przy stole...

-Tak Panie.

-Później... - wyszedł z pokoju zostawiając Blue samego sobie.

Autor: Wichan

Categories

POPULAR POSTS

ARCHIWUM BLOGA

Labels

Obserwatorzy