Nazwa: Undertomb / również znane jako HorrorTale lecz z racji na to iż nazwa tego AU kojarzy się raczej z innym, twórcy pozostali przy UnderTomb.
Oficjalny blog: under-tomb
Charakterystyka AU
Wyobraźcie sobie świat, który... można śmiało powiedzieć - przetrwał armagedon. Nie. To nie jest żaden UT w post-apo. Choć po ziemi chodzą Zombie. Tak. Nie ma słońca, tylko wielki, krwawo-czerwony świat.
Kiedy to wszystko się zaczęło? Zaraz po zakończeniu wielkiej wojny. Potwory wyszły na powierzchnię i po wstępnej adaptacji i cywilizacji, doszło do starć, ponownego wygnania potworów do Podziemia poprzedzonego grupowym krzyżowaniem potworów. Lecz nie na zwyczajnych krzyżach.. Potwory przybijano gwoźdźmi do odwróconych krzyży i wieszano ich głową w dół... iii się zaczęło.
Słońce zniknęło. Zombie i inne stworzenia żądne ludzkiego mięsa zaczęły chodzić po ziemi, a na domiar złego, i przyjazne do tej pory potwory zasmakowały w ludziach. Krwi. Ciele. Zimnych trupach. Nie wybrzydzają. Zjedzą każdego człowieka. W każdym stanie (nawet rozkładu). Lecz co by nie było, że mają ograniczoną dietę. Nie. Jedzą też zwierzęta. Właściwie to w stu procentach stały się mięsożerne.
Miało to swoje konsekwencje. Wszystkie potwory mimo w miarę możliwości utrzymanego oryginalnego charakteru, przez nową mięsną dietę stały się bardziej... straszne.
No i tu wkracza do akcji Frisk. Jak zawsze, wpada do Góry przez dziurę. Tam spotyka Floweya, złą kreaturę która chce tylko zabić, zniszczyć, zgnębić.... Ah... postacie... już je opisuje.
Sans jest leniwy, jak zawsze. Lubi żartować jak zawsze. Kiedy Frisk spotyka go pierwszy raz, ten mówi do niego "odwróć się i uśmiechnij". Ah, no i ksywką Sansa jest Teddy.Nadal czerpie wiele przyjemności z wypruwania ludziom wnętrzności i przyznaje, że jara go gore. Z jakichś dziwnych powodów postanowił jednak pobawić się z dzieckiem. Lubi stawiać Frisk w niebezpieczeństwie i obserwować jak ten sobie radzi. Lecz i tak przyjdzie na ratunek gdy niebezpieczeństwo okaże się zbyt wielkie.
Papyrus nie ma kompletnie żadnego poczucia humoru i wszystko traktuje dosłownie. Często krzyczy na Sansa piskliwym głosikiem. Mimo to, nadal zachował w sobie cząsteczkę naiwności. Nadal chce stać się częścią Gwardii, lecz Undyne mu nie pozwala, bo nie chce aby umarł. Poprzysiągł sobie też, że pewnego dnia, chcąc oddać hołd zamordowanemu księciu Asrielowi, jak tylko znajdzie jakieś ludzie dziecko, to zrobi mu to samo (powiesi na krzyżu głowa w dół). Sans stara się trzymać Frisk z dala od swojego młodszego brata, lecz pewnym jest, że prędzej czy później dziecko wpadnie w jedną z licznych zastawionych pułapek w lesie.
Toriel nie spotkał lepszy los. Po śmierci syna, Asgore zaczął ją bić, większość blizn i ran na jej ciele są po jego uderzeniach, wybił jej też oko. Przerażona, ze złamanym sercem uciekła do Ruin chowając się tam przed przeszłością. Kiedy spotkała Frisk, początkowo chciała go zabić, lecz gdy ten okazał jej łaskę, zaczęła płakać i powiedziała, że za drzwiami jest strasznie i zginie, a ona tego nie chce. Powiedzmy sobie szczerze, mimo lekkiego świra jakiego dostała przez samotność i krzywdę jaką jej wyrządzono, nadal zachowała resztki znanej Toriel.
Undyne została oślepiona przez Asgora, choć nadal jest jego Kapitan. Sprawnie i szybko zabija, a do tego wyrosły jej skrzydła. Alphys stoi po stronie Frisk. Nadal jest królewskim naukowcem, lecz jak razu pewnego odmówiła wykonania rozkazu, Asgore ukradł jej oczy (co on ma z tymi oczami O.o).
Chara jest demonem który pragnie zemsty na potworach. Frisk jest Friskiem.
AU jest naprawdę dobrze rozbudowane, większość postaci z UT posiadają swoją mroczną wersję i krótką historię z nimi związaną, której tutaj już nie będę nadmieniać.
