Handlarz Iluzji

Notka jest pisana pod wpływem chwili. Mamy obecnie godzinę pierwszą w nocy, za pięć godzin powinnam wstawać, natomiast ostatni maraton z Napoleonem sprawił, że mózg wycieka mi uszami.

Jej temat nie pojawia się często u mnie i dla niewtajemniczonych Samael to moja współlokatorka. Ostatnio z podziwem (nie wiem czy dla siebie, czy dla niej) obliczyłam, że znamy się od siedmiu lat, a od sześciu razem mieszkamy. To wspaniała osoba, która rozumie mnie jak nikt inny. Wielokrotnie podejrzewano nas o to, że jesteśmy lesbijkami - no bo jak to tak, dwie baby, z pewnością sobie cipki liżą.

Powiem tak - kocham ją, lecz na znacznie bardziej głębszym poziomie niż miłość fizyczna, tutaj przepraszam bardzo - zwracam uwagę tylko na osobniki posiadające kutasy. No sorry. W każdym razie, wielokrotnie robiłyśmy sobie jaja z ludzi rzucając tekstami w tłumie "a wyliżesz mi cipkę?". Raz nawet narobiła mi siary w kinie drąc się na pełną salę w trakcie reklam "Ale Irena, co jesteś na mnie zła... no przepraszam, że ta mineta mi nie wyszła". Ja chowam twarz w dłoniach i czuję tylko na sobie ten wzrok pana obok, który z żoną przyszedł na seans.

Tak. Samael jest mistrzem wprawiania mnie w zakłopotanie. Przy ludziach i samotnie. Właśnie o tym drugim jednak chcę pisać. Miało to miejsce... kilkanaście/dziesiąt minut temu.

Właśnie słałam łóżko, kiedy wywiązał się nam temat naszych preferencji seksualnych. Zaczęłam z wyraźnym znużeniem w głowie.

-Wybacz, ale nie pociągasz mnie.

-Jak to nie? - zbulwersowała się.

-No tak to nie...

-W ogóle?

-Neee - zaczęłam rozkładać prześcieradło - Jak sprawisz, że będę mokra to może zmienię zdanie - rzuciłam w żartach,

-Naprawdę?

-Naprawdę - po chwili jednak chrząknęłam przypominając sobie to upalne lato, kiedy poprosiłam ją o szklankę wody bo było mi duszno i gorąco, owszem dostałam .... Wylała ją na mnie. Ale pomogło, ochłodziłam się - ... albo jednak nie. Cofam to co powiedziałam.

-Ale nie, ja ci zaraz pokażę!

-Nie, nie pokazuj mi. Cofam. Nic na mnie nie wylewaj, niczym na mnie nie pryskaj.

-Wyluzuj, nic takiego nie zrobię. Zostawiłam ci pojarę w kuchni, jak chcesz to dopal. Ja zrobię coś co sprawi, że będzie ci mokro.

Jako, że dręczy mnie głód nikotynowy, nie trzeba było więcej... wyszłam z pokoju i potruchtałam do upragnionego trofeum. Odpalenie pojary od kuchenki okazało się nie lada wyczynem. Tak aby nie oparzyć się, nie spalić włosów/brwi/rzęs i jednocześnie zapalić papierosa. Ale udało się. Po kilku buchach, mój głód nie został zaspokojony, ale uspokojony.

Udałam się do pokoju, otwieram drzwi, a tam Samcio, schowana pod kocem, z kartką papieru zakrywającą twarz. Patrzę na nią chwilę. Parskam śmiechem. Po chwili, słyszę:

-I jak, jesteś już mokra?

A więc kochanie, odpowiem. Tak. Bierz mnie pókim gorąca, tylko nie ściągaj tego obrazka z twarzy :*

A oto dzieło

Categories

POPULAR POSTS

ARCHIWUM BLOGA

Labels

Obserwatorzy