Undertale: Gehenna - Sans

Notka od autora: Będzie to opowiadanie Narrator x Czytelnik, gdzie Czytelnik będzie wchodził w interakcje z niektórymi postaciami z gry Undertale. Płeć - obojętna.

Okładka autorstwa: Fenixxs
Drzwi autorstwa: Sansy Skeleton
Ah, opowiadanie moje, tzn Yumi Mizuno, prawa autorskie zastrzeżona bla bla bla.

Gehenna – mityczna kraina przepełniona cierpieniem i bolesnymi przeżyciami, w czasach starożytnych symbolizująca piekło.

Stawiasz pierwsze kroki w tej mroźnej krainie. Przepiękne ośnieżone drzewa. Na sklepieniu połyskują wilgotne skały, a przed Tobą ciemny, mroczny las, rodem z najstraszniejszych horrorów klasy D. Nie wiesz czy się bać otoczenia, czy raczej skupić się na własnym ciele i jego potrzebach. Ten śmieszny sweterek jest zdecydowanie nie na taki rodzaj pogody. Próbujesz pocierać ramiona, aby ogrzać ciało. Drżysz. Z ust leci ci para. Z czasem i kolejnymi krokami nie czujesz już nosa, uszu, twarz piecze niemiłosiernie. Padasz na ziemię, taki ma być Twój koniec?

Nie, no, jesteś wybranym. Masz w sobie DETERMINACJĘ, wstawaj. Nie możesz się poddać. Rozumiesz? Podnosisz się, jedna nota, druga, nie czujesz stóp, nie wiesz jak się utrzymujesz na nogach, ale to robisz. Twoje ciało przemarznięte na kość naprawdę masz gdzieś co się dalej będzie działo. Teraz śnieg jaki został na Twoich ubraniach jest cieplejszy od Ciebie i przynosi ukojenie.

Wiesz, że niedługo natrafisz na patyk, który z jakichś powodów jest bardzo ciężki. Zaraz potem most, a przed nim Sans. Tak zawsze było. Idziesz pewnym krokiem, omijasz patyk, słyszysz za sobą trach, uśmiechasz się. Wszystko idzie zgodnie z planem, prawda? I faktycznie. To samo przywitanie, te same teksty. To gra pozorów, właściwie po co ją stosujesz? Ty wiesz, że on wie. On wie, że Ty wiesz. Więc…

Ah, no tak. Sans jest zbyt leniwy aby zareagować. Potem ta zabawna scena z lampą. Obiecał, że będzie Cię chronić, ale tutaj też jest zbyt leniwy by cokolwiek zrobić. Nawet na końcu, kiedy musi z Tobą walczyć, jest zbyt leniwy aby Cię pokonać. Przecież usypia w trakcie walki. Prawda? No, ale wyprzedzamy fakty. To co próbuję Ci powiedzieć to to, że Sans jest leniem.

Co to za śmiech?

Ugh… słuchaj mój bohaterze, nie takim leniem, ale lenistwem. Nie rozumiesz? Ech. Wychyl się zza lampy, no wychyl się.

Papyrus przygląda Ci się oniemiały, następnie szepcze do brata, czy jest to człowiek. Oh tak, to miało miejsce ale w innej lokacji. Po tym jak ustalili, że faktycznie jesteś tym kim jesteś… wiele krzyku i obietnica złapania Cię. W drodze od zagadki do zagadki mijałeś Sansa. Stał i czasem coś powiedział czasem nic nie mówił, czasem dziękował, czasem upominał, czasem tłumaczył.

Jesteś już w Snowdin, pokonałeś Papyrusa i masz iść z nim na randkę. Nie, nie tam chcę Cię zaprowadzić.

Do pomieszczenia za domem Sansa, sekretnego laboratorium kościotrupa potrzeba byłoby klucza, ale ciesz się, że masz narratora po swojej stronie. Patrz co mogę zrobić.

Chwytasz za klamkę i pociągasz ją, drzwi są otwarte.

Włala! Byłeś tutaj kiedyś, prawda?

No poszukaj tego zdjęcia.

Tak, tego. Sans, Gaster i kilka innych osób, jakie może miałeś okazję spotkać, albo nie. W każdym razie. Sans to wszystko wiedział i nic z tym nie zrobił. Mógł powiedzieć, że coś takiego miało miejsce, mógł powiedzieć o Gasterze, ale tego nie zrobił. Dlaczego? Z lenistwa.

Proszę, nie broń go już. Sans jest uosobieniem acedii, duchowej depresji, będącej przyczyną lub konsekwencją lenistwa. Zgodnie z wierzeniami, na leni czeka piąty krąg piekła, osoby gnuśne jak Sans, takie które nie czynią nic bo jest im to niewygodne, nie próbują i nie starają się nic zmienić, nie działają na niczyją korzyść…

Co?  Ech…

Znikają Ci usta. Nie jesteś w stanie nic mówić, tylko słuchać.

Tak to też mogę zrobić. To ja jestem narratorem, a Ty bohaterem. Siedź na tej podłodze i słuchaj. Oddam Ci usta. Albo wiesz, co? Nie będę dawać Ci tutaj moralitetów. Mam lepszy pomysł.

Stoisz teraz w Snowdin, masz usta, od Papyrusa po randce dostałeś nawet ciepłą kurtkę, aby przetrwać mroźny klimat miasteczka. Słyszysz jak podchodzi do Ciebie Sans. Jest o głowę niższy, zawsze uśmiechnięty i przyjazny. Lustruje Cię spojrzeniem, a potem wzrusza ramionami jakby nigdy nic.

-grillbz?  - przytakujesz niepewnie i wchodzisz do środka. Barman podał wam frytki i burgery, Sans jak zawsze pije swój keczup. Masz wątpliwości, albo wręcz nie rozumiesz o co chodziło narratorowi. Jesteś tutaj, bo lubisz tę postać, wybrałeś jego drzwi. Unosisz wzrok by popatrzyć na Sansa. Wyjątkowo nie usiedliście przy barze, ale przy stoliku pod ścianą. Szkielet milczy wyraźnie się nad czymś zastanawiając. – dzieciaku, mam wrażenie, że zachowujesz się ostatnio jakoś… - nie mógł dokończyć bo nie wiedział co ma powiedzieć. Westchnął i po chwili podjął temat znowu – coś cię martwi?

Tak.................................................Nie

przejdź do adnotacji 1                        przejdź do adnotacji 2

Adnotacja 1

- Nie wiem nawet od czego zacząć. – mówisz marszcząc brwi – Jest tak wiele rzeczy.. tak wiele… nie wiem czy zrozumiesz.

-nie dowiesz się, jeżeli nie spróbujesz – Otwierasz szerzej oczy i patrzysz się na niego przez chwilę.

Bądź chamski czy Ignoruj tekst?

Bądź chamski

-I kto to mówi…

-proszę?

-Sans ja wiem i ty wiesz, po co to ukrywać? Dlaczego…. To znaczy… wiesz co mogę, co jestem w stanie zrobić… a mimo to … dlaczego …

-...nic nie zrobiłem?

-Dokładnie! Możesz się teleportować, ze Snowdin zabrałbyś mnie od razu do Asgore! Albo jeszcze inaczej, dlaczego nikomu nigdy nie powiedziałeś o moim darze?! Dlaczego nic nie zrobiłeś? Wiesz, że mam w mocy zabić wszystkich tutaj obecnych! – pokazujesz palcem na psy w pomieszczeniu. Musisz ściszyć głos, aby nie zwracać na siebie uwagi – O to mi chodzi Sans… O to mi chodzi… Dlaczego… Dlaczego NIC nie robisz?! Nawet teraz, siedzimy u Grillbiego, Ty tutaj nie jesteś bo to lubisz, ze swoją mocą możesz… ugh! Sans! Chłopie! Co się z tobą dzieje?!

Szkielet cierpliwie Cię słuchał, potem spuścił głowę i westchnął przeciągle

Ignoruj

-Dobrze, spróbuję – bierzesz głęboki wdech. – Dlaczego jesteś leniem?

-ojj dzieciaku, to intymna sprawa – puszcza do Ciebie oczko

-Nie, poważnie się pytam. Sans. Dlaczego?

-wolałbym nie odpowiadać na to pytanie, naprawdę. po prostu taki jestem i przyjmij to do wiadomości. mam grube kości i takie tam

-Nawet kawały ci dzisiaj nie wychodzą. Mnie możesz powiedzieć, jesteśmy kumplami, co nie? Dlaczego chowasz się przede mną? – wyciągasz w jego stronę rękę. Ten patrzy się na nią przez chwilę, lecz nie chwyta jej.

Adnotacja 2

Machnąłeś ręką i wziąłeś frytkę do buzi dając wyraźny znak rozmówcy, że nie masz ochoty na wyżalanie się. Być może i tak nic od niego się nie dowiesz. Poza tym jak wytłumaczysz mu, że tak naprawdę nie jest już tylko postacią z gry, ale bohaterem z opowiadania na podstawie gry, marionetką nie kodu 0101 ale jakiegoś narratora. Dobra. Każdy wie, że Sans jest leniwy bo cierpi na depresję z powodu tych wcześniejszych resetów. Też mi nowość. Lecz jakim sposobem ma być lenistwem? Czyżby narrator nie znał języka polskiego? Jak osoba ma być cechą? Przenosisz wzrok na Sansa, który w ciszy pije małymi łykami swój keczup. Wypada coś powiedzieć, prawda? Raczej.  Dobra.

-Wiesz jak wygląda twarz Rivermana?

-huh? nie to raczej jego prywatna sprawa jak wygląda jego twarz – no w sumie, to nie brzmi głupio, ale … to może inny temat

-Jak smakowało spaghetti papyrusa?

-tak jak zawsze.

-Nie masz teraz pracy?

-jestem na przerwie

-Sans…

-to moje imię

-Dlaczego taki jesteś?Dlaczego nie chcesz ze mną rozmawiać?!

-bo mi się nie chce – odpowiedział pewnie i podniósł się od stołu. – po prostu mi się nie chce. starać już nad czymkolwiek. nie ma to sensu, najmniejszego. czuję się, jak mucha uwięziona w sieci pajęczej. jak próbowałem cokolwiek zrobić to pajęczyna zacieśniała się bardziej dookoła mojego ciała! a wiesz co się dzieje z muchą kiedy …. – zacisnął pięści – idę, nie chce mi się nawet z tobą tutaj siedzieć.

Szkielet wychodzi nie reagując na Twoje krzyki, masz nawet ochotę go przeprosić, choć sam do końca nie wiesz za co.

Nagle w barze nie ma nikogo, siedzisz sam, nawet Twoje jedzenie zniknęło.

Rozumiesz już co miałam na myśli?

Dobrze, to które drzwi teraz wybierzesz?

 

☾Powrót do START☽