Dziękuję!

Siedziałam przed otworzonym programem do pisania dobrych kilka minut. Obok mnie herbata, w ustach biała czekolada i ... tak na dobrą sprawę nie wiem co mam pisać. Choć czuje, że powinnam. 

Za oknami wiatr szumi, lekki przeciąg wytworzył się w mieszkaniu. Okryta białą narzutką, jaką dostałam od mojej współlokatorki staram się wymyślić coś sensownego. Coś co wyrazi moje uczucia... jednak choć jestem gadułą, myśli często pędzą w pięciu kierunkach naraz, a morda mi się nie zamyka, jak podejmę temat mnie interesujący - heh, nie wiem.. naprawdę nie wiem od czego ... zacząć. 

Może od tego, że na samym początku, jak powróciłam na bloga, po tym jak założyłam go lata temu nie spodziewałam się, że ... że.... no nie spodziewałam się... TEGO. 

Pierwotnie ten blog miał być... uhm... miał być. Czasem potrzebuję przelać swoje myśli na papier. Lub - jak w tym przypadku - na internetową stronę. Jednak wiecie jak to bywa ze słomianym zapałem. Blog padł nim cokolwiek na nim się pojawiło. 

Potem trafiłam do fandomu Kucyków Pony. Pozdrowienia dla kieleckich brony! Khem, tak, wpadłam i... i na nowo zaczęłam czytać opowiadania. W polskim języku nie znalazłam żadnych, które by mnie zainteresowały. Albo po prostu ja źle szukałam. W każdym razie znalazłam się na stronie FIMfiction poświęconej tylko fanfickom z MLP, oczywiście - po angielsku. No i się zaczęło. Wspaniałe opowiadanie Narzeczona Discorda, potem jeszcze kilka. Takie podrygi większego tłumaczenia. 

Nooo i znowu nic. Mam wrażenie, że podchodzenie do tego bloga przypominało mi odpalanie starego malucha. Brum.... brum... brum brum.... bruuuuuuuuuuum i jedziemy. W każdym razie, po zakończeniu roku akademickiego musiałam coś ze sobą zrobić. Przywykłam do tego, że cokolwiek robię, no i ... i... I potem pojawiła się Zootopia/Zwierzogród. Nie wiem dlaczego ten film tak mnie wciągnął, musiałam go zobaczyć kilka razy z rzędu. Potem komiksy i ... i tłumaczenia. A skoro sama sobie tłumaczę to dlaczego ktoś miałby nie zyskać na tym co robię, co nie? 

I heh oto jestem. Biorę w ręce gorący jeszcze kubek i ogrzewam palce. W głośnikach gra mi "I'm the one that's cool". 

Z Undertale było tak, że oglądałam randomowe filmiki na YT, trafiłam na ten w którym Adam Wawrzyński z portalu TVGRYpl mówi produkcjach trollujących graczy. Pokazałam filmik Aro, nie wiem tak mam o Tobie pisać? (Jeżeli to czytasz ofc xD), który rozpoznał gry i jakiś czas później przyniósł mi UT na kompa. Za co mu dziękuję, bo złapałam bakcyla. Pewnie teraz sobie pluje w mechatą brodę, bo za każdym razem jak do mnie przychodzi MUSZĘ coś mu na ten temat powiedzieć. A to co się dzieje w fandomie, a to o jakimś komentarzu, a to o tym, a to o tamtym. No i jeszcze słodka Nav, która czasem jak wpada do mojego miasta tylko podsycając moją.... chcicę. Heh. If you know what I mean ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Nie wiem kiedy i jak się stało, że TYLE się Was zrobiło. Nie wiem JAK mnie znaleźliście (tzn niektórzy mi powiedzieli, ale i tak jestem ciekawa reszty xD). I... i dziękuję. Heh. Tak, dziękuję. Pewnie gdyby nie Wasze komentarze, gdyby nie to, że ... mam dla kogo robić to co mi się podoba... to zapewne ... blog znowu by umarł po kilku komiksach albo niedokończonych opowiadaniach. 

Jak widzicie zmieniło się trochę - tzn pojawił się panel u góry. Niewątpliwie jego wygląd jeszcze się zmieni, bo choć siedziałam kilka godzin aby go ustawić i zrobić html aby wszędzie odsyłało tam gdzie chcę i jak chcę - nie jestem w pełni zadowolona z jego wyglądu. Lecz jest to coś, co chcę zrobić sama. Dlatego nie zdziwcie się, że te przyciski kilka razy się zmienią. To czego nie było wcześniej:

FAQ - gdzie umieściłam kilka słów o sobie, politykę prywatności - czyli prawa autorskie do tłumaczeń jakie wrzucam, czego nie wolno i co wolno kopiować i na jakich warunkach. Kilka pytań jakie dość często są mi zadawane. 

KONTAKT - czyli strony jakie posiadam i na jakich można mnie złapać. FB znacie, Ask.fm to strona gdzie można zadawać mi pytania. Mam go od kilku lat heh. Wattpad na którym umieszczam próbki swoich komiksów i opowiadań. AO3 to zagraniczna strona z której czerpię opowiadania jakie dla Was tłumaczę. Znajdziecie na moim koncie te jakie czytam obecnie i jakie być może pojawią się w tłumaczeniu. YouTube na którym jest kilka tłumaczeń piosenek mojego autorstwa. Strona z napiwkami, gdzie możecie wysłać sms'a i dokarmić Yumisia, oraz moje konto na grze Eldarya heh, tak można mnie dodać do znajomych :3 No i jak się nudzicie i lubicie visual novel to zagrajcie. Gra gdzie zdesperowane kobitki mogą podrywać seksownych facetów xD Phah!

FACEBOOK - czyli fanpage, warto się do niego dodać, gdyż czasem pytam na nim o rzeczy jakich nie umieszczam na blogu, a jakie go dotyczą. Informuję też o nowych wpisach. Za pomocą FB można też być ze mną w stałym kontakcie, dlatego jak chcecie mi coś napisać piszcie śmiało. 

WEŹ UDZIAŁ W ZABAWIE - obecnie jest link do Podziel się miłością - Walentynki 2017, które w ciągu kilku godzin się skończą. Lecz jak tylko wpadnie mi pomysł na jakiś kolejny event to właśnie tam znajdziecie informacje na temat tego czym obecnie się zajmujemy. 

POSTAW MI KAWĘ - czyli to o co jakiś czas się pytałam. Datek dla biednego studenta w wysokości 3zł na kawę. Jak je przesłać? Tutaj macie wszystko wyjaśnione.  

Póki co nie aktywowałam reklam, bo uznałam że nie ma co zaśmiecać bloga. 

Z pomocą Fans of Zootopia udało mi się tez zrozumieć na czym polegają paczkomaty i jak się je obsługuje! Dlatego, jeżeli ktoś chce mi coś dać, to na znanego wam maila yumimizuno@interia.pl 

Heh, Boże jak to brzmi. Tak jak jestem łasa na wszystkie pochwały i podziękowania - jak każdy, przynajmniej nie udaję sztucznej skromności, tak samo jestem wdzięczna za każdego sms'a jak i ewentualne prezenty jakie przyjdą. Naprawdę. Oraz za to, że po prostu jesteście i komentujecie, albo czytacie... Za wszystko!

Zaręczam jednak tych co się boją, że - jak większości w pewnym momencie kiedy ughm... "sława" zapuka do ich drzwi - woda sodowa uderzy mi do głowy. Jeżeli tak się będzie działo, pierdolnijcie mnie porządnie komentarzem w ambicje. Nie chcę aby COKOLWIEK się zmieniło innego poza tym, że macie możliwość wsparcia mojej działalności w inny sposób niż komentarz. Nie chcę aby zniknęła ta słodka atmosfera jaka wytworzyła się dzięki Wam, na moim blogu. Znajomości jakie zawarliście między sobą, słowa jakie wypowiedzieliście, akceptacja jaką uzyskaliście ode mnie i od innych. To pozostaje bez zmian. Każdy jest mile widziany, komentarze mogą iść swoim torem, swoim biegiem. Tak długo, jak nie obrażacie się wzajemnie, tak długo możecie pisać co chcecie. 

Nie uważam się też za sławną, dlatego ... czuję się... no dziwnie jak ktoś cieszy się, ja skomentowałam jego bloga, czy pojawiłam się na jego stronie. Naprawdę nie czuję się... rozpoznawalna - nawet jak w pewnych środowiskach jestem. Nie traktujcie mnie jak Bóg wie kogo. Jestem Yumi. Cały czas, wasza kochana Yumi. Bez zmian. :3 Jedna z Was, dawniej, teraz i na zawsze. 

Prawda jest taka, że... gdyby nie Wy, to tutaj by mnie teraz zdecydowanie nie było. I to nie tyle Wy mnie, co Ja WAM dziękuję. 

Jesteście wspaniali. 

P.S. Ja chcę już normalny internet, bo mam tyle komiksów dla Was że ło ja pierdolę!