Autor okładki: Filip Domin
Notka od autora: Opowiadanie jest stworzone na podstawie gry Bendy and the Ink Machine. Jednak jest ono z naszymi postaciami. W tej części będą pokazane wydarzenia z pierwszego rozdziału gry zatytułowanego: ,,Ruchome obrazki''. Miłego czytania i zapraszam.Role postaci:
Sally - Henry - główny protagonista.
Filip - Bendy - ponieważ moje OC i Bendy mają rogi, a i są głównymi antagonistami.
Psycho - Borys - Nie wiedziałem na kogo miejscu ją umieścić, więc postanowiłem, że na miejscu Borysa będzie pasować.
Angel - Alice Angel - Samo to, że ma w nazwie Angel wszystko wyjaśnia.
Wszędzie cisza. Żadnej żywej duszy, tylko przedmioty. Projektory, kartki itp. Nagle przerwało to skrzypnięcie starych drzwi, w których stała sylwetka kobiety. Była to dziwne, patrząc na to, że studio nie było odwiedzane przez lata. Do tego miejsca przyprowadził ją list od jej starej przyjaciółki Yumi.
List mówił:
,,Droga Sally.
Minęło dużo czasu odkąd tworzyliśmy kreskówki razem. Trzydzieści lat szybko minęło, czyż nie? Jak będziesz w mieście to wpadnij do naszego starego warsztatu. Jest coś co muszę Ci pokazać.
- Twoja najlepsza przyjaciółka Yumi Mizuno''
-No więc jestem Yumi! Co masz mi do pokazania?
Powitała ją cisza, postanowiła porozglądać się po tym miejscu. Znalazła swoje stare miejsce gdzie kiedyś rysowała. Później znalazła coś co jej zaimponowało. Była to atramentowa maszyna.
-Hm. Więc to jest atramentowa maszyna. Ciekawe jak ją włączyć.
Wyszła z pokoju i poszła w stronę gdzie jeszcze nie była. W około było to samo. Tekturowe wycinki z główną postacią ich kreskówek Filipem. Idąc, niespodziewanie deska odpadła z sufitu. Sally podskoczyła ze strachu. Omijając deskę spojrzała w lewo i zobaczyła coś co jej zmroziło krew w żyłach. Zobaczyła Psycho z wielką dziurą w klatce piersiowej. Wyglądało to jakby wyjęto jej serce. Co było niemożliwe, ponieważ była to jedynie postać 3D zrobiona z atramentu.
-Boże... Yumi coś ty narobiła?
Na ścianie było napisane:
,,Komu teraz do śmiechu?''
Wcześniej na innej ścianie było napisane:
,,Marzenia się spełniają''
Zastanawiające było to kto i po co to napisał. Postanowiła się tym nie przejmować i poszła do pokoju, gdzie było pokazane co trzeba przynieść aby uruchomić główny włącznik. Potrzeba było klucza francuskiego, koła zębatego, pluszaka, książki, atramentu i płytę. Po długim poszukiwaniach odnalazła rzeczy, które postawiła na sześciu piedestałach.
-Teraz wystarczy włączyć główne zasilanie i wrócić tu i pociągnąć dźwignię. Pobiegła do pokoju, gdzie miała to zrobić, ale parę metrów dalej zza rogu niespodziewanie ,,wyjrzał'' Filip w postaci wycinki tekturowej i od razu wrócił na miejsce. To też wydarzyło sie dzisiaj. Wtedy kiedy Sally wychodziła z pokoju z piedestałami. To też ją zastanawiało kto i po co to postawił. Przyspieszyła kroku, doszła i nacisnęła. Wróciła do pokoju z dźwignią i pociągnęła ją.
Udała się do pokoju z maszyną, ku jej zdziwieniu wejście było zabite deskami. Gdy się zbliżyła przez jedyny, większy otwór wyskoczył Filip. Miał on szeroki uśmiech, z jego czoła lał się atrament, był on w 3D. Wyciągnął rękę próbując złapać Sally, ale mu się nie udało. Po porażce postanowił po prostu zniknąć i korzystając z tego, że jest on w stanie ciekłym przedostał się prawdopodobnie przez podłogę. Wszędzie ciekła czarna maź. Dziewczyna zdecydowała, że lepsza będzie ucieczka niż stanie w miejscu. Biegła w stronę drzwi. Gdy miała złapać klamkę, podłoga zapadła się i spadła. Podniosła się i zobaczyła siekierę.
-To może się przydać.
Zabierając ją, rozbiła przejście zablokowane przez deski. Gdy skończyła, otworzyła drzwi. W pokoju zobaczyła wielki pentagram.Wchodząc na środek rozbolała ją głowa i upadała, mdlejąc.
