Undertale: Wpadka na Imprezie i inne wstydliwe anegdoty - Wpadka na imprezie [The Party Incident and Other Embarrassing Anecdotes - The Party Incident - tłumaczenie PL]

Autor obrazka: artanddetermination

Notka od tłumacza: Opowiadanie Sans x Ty. Opowiadanie dostosowane pod kobiecego czytelnika. Akcja ma miejsce zaraz po pacyfistycznym zakończeniu gry. Potwory egzystują sobie na ziemi, chodzą, robią swoje potworne rzeczy i ... No i jesteś Ty. Wcielasz się w studentkę sztuk pięknych. I z pewnych głupich okoliczności musisz udawać dziewczynę Sansa.

Autor: poubelle_squelette

Tłumaczenie: Yumi Mizuno

Oryginał: klik

SPIS TREŚCI 

Wpadka na imprezie (obecnie czytany)

Pijacka wpadka z psem

Wpadka z pseudo-buziakiem

Wpadka spaghetti

Wpadka przy pozowaniu

Wpadka z lodami

Wpadka METTATONA // Punkt widzenia Sansa

Wpadka Grillbyego

Wpadka przy przytulaniu

Wpadka Undyne

Wpadka z pocałunkiem

Wpadka ze skradzioną bielizną

Wpadka przy kolacji

Wpadka w sklepie spożywczym

Wpadka METTATONA II

Wpadka przy anime  // Punkt widzenia Sansa

Wpadka w trakcie Halloween

Wpadka w galerii

Wpadka na wieczorze panieńskim

Wpadka w drodze

Wpadka na ślubie cz 1 // Punkt widzenia Sansa

Wpadka na ślubie cz 2

Wpadka Alphyne

Wpadka na randce

Wpadka w deszczowy dzień

Wpadka Papyrusa

Wpadka Mikołaja

Wpadka w śnieżny dzień

Wpadka w trakcie choroby

Wpadka w święta

Wpadka w Boże Narodzenie

Wpadka w Sylwestra

Wpadka treningowa

Wpadka z koszmarami // Punkt widzenia Sansa

Wpadka Burgerpantsa
 Wpadka przy automacie z przekąskami
 Wpadka w sądzie
Wpadka u fotografa
Wpadka.. zaraz, co? [+18]
Wpadka w Walentynki
~Rozdziały od 41 i dalej~

Czasami zastanawiasz się, czy Bóg nie sprowadził Cię na świat dla żartu. Ten wielki kolo czerpie radość z Twojego szamotania się, wstydzenia, idiotycznych przygód w które usłane jest Twoje życie. Od jednej do drugiej wstydliwej przygody. Prawdopodobnie tak. Wiesz, że tak może być.

Koniec końców, ukrywasz się w szafie jakiegoś nieznajomego. Zastanawiasz się nad tym jaki przeskok czasowy sprawił, że skończyłaś w takim miejscu.
Na swoje barki wzięłaś za wiele w tym semestrze, głównie dodatkowych godzin w pracy. Im mniej będziesz pracować, tym mniej zarobisz. Dlatego musisz brać nadgodziny bo przyrządy malarskie nie są kurwa tanie. Niestety, oznacza to też tyle, że niewiele pieniędzy zostaje na takie rzeczy jak chociażby jedzenie.
To właśnie dlatego postanowiłaś wślizgnąć się na tę imprezę. Nie czułaś się z tym dobrze no bo jak to tak, wchodzić do cudzego domu, żreć jedzenie i cieszyć ucho przyjemną muzyką. Lecz Twój brzuch nie wytrzyma kolejnej nocy spędzonej przy misce zupki chińskiej. Zdecydowałaś się więc wejść do środka, zabrać coś do żarcia i piwo, jeżeli mają jakieś i po prostu wyjść.

Mimo wszystko to nie był Twój pierwszy raz. Imprezy w akademikach robią swoje. Jednak zazwyczaj nikt nie zauważał, że się pojawiłaś, ani tym bardziej, że zniknęłaś. Większość ludzi nawet nie zwracała na Ciebie uwagi. Musiałaś po prostu czuć się pewnie i udawać, że zostałaś zaproszona. A więc zrobiłaś tak jak zawsze. Weszłaś na luziku przez frontowe drzwi i w tym momencie zdałaś sobie sprawę, że to był błąd. Widzisz, to nie jest impreza studencka, oh nie. Jak tylko przekroczyłaś próg zobaczyłaś stado potworów w różnych kolorach i kształtach. To była impreza. Jasne. Tylko, że nie ludzka. Wiedziałaś, że w tym momencie powinnaś się już wycofać, ale dostrzegłaś człowieka to tu to tam, dlatego doszłaś do wniosku, że gra jest warta świeczki. Poza tym, jedzenie potworów dodawało energii jak nic innego, a więc mogło być naprawdę przydatne. Więc założyłaś na swoje usta najpiękniejszy uśmiech i podeszłaś do stołu z przekąskami i napojami. Kilka stworów popatrzyło na Ciebie wyraźnie zaskoczonych, ale przywitali Cię przyjaźnie.

-Masz weź kilka czipsów!

-Spróbuj tego soku!

-Nie, nie, jeżeli chcesz aby było ci fajnie, koniecznie musisz napić się Morskiej Herbaty!

To było właściwie zabawne, jak Twoi nowi potworni kumple o Ciebie dbają. Tak bardzo, jak ludzie zainteresowali się nimi, kiedy wyszli na powierzchnie, tak samo oni byli zafascynowani ludźmi. Wiedziałaś, że nie szkodziło ich jedzenie za to te uwielbiały oglądać jak ludzie na nie reagują. Spróbowałaś czipsów, smakowały prawie tak samo jak normalne, lecz tak było z każdym rodzajem jedzenia dla potworów. Jak tylko wsadziło się je do ust czuło się przyjemne mrowienie magii na języku. Dziwne, ale nie nieprzyjemne. Po kilku kolejnych chrupkach i kubeczku morskiej herbaty (która smakowała jak posolona woda) czułaś się kontent. Kolejna korzyść z ich jedzenia - było bardzo sycące. Już miałaś opuścić stół i wyjść, kiedy duch DJ zaczął puszczać Twoją ulubioną piosenkę. Westchnęłaś, nic się przecież nie stanie, jak zostaniesz kilka chwil dłużej.

Jedna piosenka, potem kilka ostatecznie przez prawie godzinę tańczyłaś na parkiecie razem z potworami do czasu, aż stopy zaczęły Cię boleć. Postanowiłaś udać się w jakieś ustronne miejsce, korytarz mieszkania, aby zaczerpnąć powietrza. Wiedziałaś, że powinnaś się już zbierać bo ktoś w końcu może się zorientować, że nie byłaś zaproszona.

-cześć koleżanko

Podskoczyłaś i pisnęłaś. Odwróciłaś się, to był szkielet w niebieskiej bluzie, dłonie trzymał w kieszeniach, opierał się o ścianę obok. Przełknęłaś serce, które teraz biło Ci w krtani.

-Cześć – odpowiedziałaś.

-nie widziałem ciebie wcześniej na tego typu imprezach, a takich naoglądałem się już wiele – zamyślił się na chwilę – czuję je wszystkie w kościach. - Zamrugałaś. To był kawał? - pozwól, że zapytam, skąd znasz papyrusa?

Autor: sinsational-sinnabon

Nie wiedziałaś kim był Papyrus, ale szybko zdałaś sobie sprawę, że musiał być to gospodarz przyjęcia. Wiedziałaś, że masz teraz problem. Za bardzo się wstydziłaś, aby przyznać się że wpadłaś tutaj tylko po jedzenie, więc wypaliłaś z pierwszą rzeczą, jaka przyszła Ci do głowy

-Ja uh... Chodzę z jego bratem

Szkielet gapił się na Ciebie. Kurwa, pomyślałaś, czy Papyrus ma w ogóle brata? Spierdoliłam? Mogłam przecież powiedzieć, że przyjaźnię się z przyjacielem, cholera jasna! Lecz po chwili, ten uśmiechnął się leniwie.

-oh, nie wiedziałem że jego brat z kimś chodzi - Wzięłaś głębszy oddech.

-Tak. Nie obnosimy się z tym za bardzo.

-hmmmm bo jest potworem?

-Co?! Nie! Oczywiście, że nie! Ja nie... um... nie wstydzę się umawiać z potworem. Kto o to dba teraz? Wiele ludzi chodzi z potworami – Wiedziałaś, że właśnie kopiesz sobie własny grób.

-to dobrze, bo to całkiem klawy gość, od jak dawna się spotykacie? - Modliłaś się, aby przestał zadawać pytania.

-Um, od niedawna – zaczęłaś myśleć robiąc krok w tył. Może powinnaś przeprosić szybko i wyjść przez drzwi? Uśmiech kościotrupa drgnął.

-a od jak dawna dokładnie?

-Um, wiesz, to raczej nie jest twoja sprawa – zaczęłaś się wycofywać –no i teraz naprawdę powin... - weszłaś na kogoś za plecami. Stałaś twarzą w twarz z innym szkieletem.

-OH, PRZEPRASZAM – krzyknął z uśmiechem, poklepał Cię po głowie i zaczął się przyglądać badawczo – PRZEPRASZAM RAZ JESZCZE, ALE LUDZIU, NIE POZNAJE CIE – zerknął na niższego – BRACIE, ZNASZ JĄ? - poczułaś jak koścista dłoń wsuwa się za Tobą i zaciska na Twojej talii, teraz kościotrup w niebieskiej bluzie stał obok Ciebie.

-tak, to moja dziewczyna – Zaraz...

-CO?! - wysoki wykrzyczał podekscytowany – DLACZEGO MI NIE POWIEDZIAŁEŚ, ŻE SIĘ Z KIMŚ SPOTYKASZ?! LUDZIU, NAJMOCNIEJ PRZEPRASZAM, GDYBYM TYLKO WIEDZIAŁ, ŻE MÓJ BRAT MA DZIEWCZYNĘ, DAŁBYM CI ZAPROSZENIE OSOBIŚCIE

-...w-więc ...t-ty.... jes-teś Papyrus? - zapytałaś cicho

-JEDYNY I WSPANIAŁY – odparł z dumą w głosie – POWINNAŚ WPAŚĆ DO NAS NA KOLACJĘ, ZROBIĘ CI SPAGHETTI – popatrzył na brata, który nadal Cię nie puszczał – NIE DAŁEŚ JEJ JESZCZE SPAGHETTI, CO? - szepnął bardzo głośno

-nie

-CUDOWNIE. PRZYJDŹ WIĘC KIEDYŚ, A DAM CI TALERZ – znowu Cię poklepał po głowie – TERAZ PRZEPRASZAM, ALE WAS ZOSTAWIĘ. - jak tylko Papyrus sobie poszedł, niższy zerknął na Ciebie

-nie wspomniałem, że jestem jego bratem? nie wiedziałem, że podobają mi się ludzie.

Byłaś absolutnie upokorzona. Wyrwałaś się z jego objęć i zaczęłaś biec. Przed siebie, wbiegłaś do szafy i zamknęłaś się. No, mogłaś oczywiście jeszcze wybiec przez drzwi, ale bałaś się, że ściągniesz na siebie zbyt wielkie zainteresowanie. I oto jesteś, w cudzej szafie i masz nadzieję, że pod nogami rozstąpi się ziemia i pochłonie Cię w całości. Twoja twarz była czerwona i gorąca, zaś przez bicie własnego serca nie słyszałaś muzyki.
Po kilku minutach wyślizgnęłaś się z wnętrza i postanowiłaś umknąć przez drzwi. Parę potworów zerkało na Ciebie z dziwacznym uśmiechem. Czy Papyrus już wszystkim powiedział, że chodzisz z jego bratem? Pomachałaś im i wyszłaś. Jednak nic nie poszło tak łatwo. Na końcu pomieszczenia dostrzegłaś kościotrupa w niebieskiej bluzie, który się na Ciebie patrzył. Mrugnął. Odwróciłaś głowie i wyszłaś.

Już nigdy więcej nie będziesz czegoś takiego robić.