Undertale: Wpadka na Imprezie i inne wstydliwe anegdoty - Wpadka Grillbyego [The Party Incident and Other Embarrassing Anecdotes - The Grillbys Incident - tłumaczenie PL]

Autor obrazka: artanddetermination

Notka od tłumacza: Opowiadanie Sans x Ty. Opowiadanie dostosowane pod kobiecego czytelnika. Akcja ma miejsce zaraz po pacyfistycznym zakończeniu gry. Potwory egzystują sobie na ziemi, chodzą, robią swoje potworne rzeczy i ... No i jesteś Ty. Wcielasz się w studentkę sztuk pięknych. I z pewnych głupich okoliczności musisz udawać dziewczynę Sansa.

Autor: poubelle_squelette

Tłumaczenie: Yumi Mizuno

Oryginał: klik

SPIS TREŚCI 

Wpadka na imprezie

Pijacka wpadka z psem

Wpadka z pseudo-buziakiem

Wpadka spaghetti

Wpadka przy pozowaniu

Wpadka z lodami

Wpadka METTATONA // Punkt widzenia Sansa

Wpadka Grillbyego (obecnie czytany)

Wpadka przy przytulaniu

Wpadka Undyne

Wpadka z pocałunkiem

Wpadka ze skradzioną bielizną

Wpadka przy kolacji

Wpadka w sklepie spożywczym

Wpadka METTATONA II

Wpadka przy anime  // Punkt widzenia Sansa

Wpadka w trakcie Halloween

Wpadka w galerii

Wpadka na wieczorze panieńskim

Wpadka w drodze

Wpadka na ślubie cz 1 // Punkt widzenia Sansa

Wpadka na ślubie cz 2

Wpadka Alphyne

Wpadka na randce

Wpadka w deszczowy dzień

Wpadka Papyrusa

Wpadka Mikołaja

Wpadka w śnieżny dzień

Wpadka w trakcie choroby

Wpadka w święta

Wpadka w Boże Narodzenie

Wpadka w Sylwestra

Wpadka treningowa

Wpadka z koszmarami // Punkt widzenia Sansa

Wpadka Burgerpantsa
 Wpadka przy automacie z przekąskami
 Wpadka w sądzie
Wpadka u fotografa
Wpadka.. zaraz, co? [+18]
Wpadka w Walentynki
~Rozdziały od 41 i dalej~

-...Zapraszasz mnie na randkę? - prawie wypuściłaś z ręki kawę Sansa (dzisiaj napisałaś na niej Santastycznie)

-nie nazwałbym tego właściwie ran...

-WIĘC CO TO BĘDZIE SANS?

-przyjacielski... wypad

-JESTEM ZAPROSZONY?

-...nie

-SANS TWOJE KŁAMSTWA SĄ OKROPNE. GDYBY TO NAPRAWDĘ BYŁ PRZYJACIELSKI WYPAD TO BYM MÓGŁ IŚĆ I UNDYNE I ALPHYS TEŻ I TORIEL I FRISK I MOŻE NAWET KRÓL ASGORE!

-dobra paps masz mnie, to randka – mruknął – więc, co ty na to?

-Oh... um, jasne. Gdzie? - zapytałaś nerwowo

-zabiorę cię do grillbys, wiesz, knajpa gdzie się poznaliśmy – powiedział normalnie. Zamrugałaś przypominając sobie głupią historię – od dawna nas tam nie było, możemy sobie na spokojnie pogadać o czymś

-RANY! - zerknęłaś za Sansa, Papyrus wyglądał jakby z całych sił próbował się powstrzymać przed powiedzeniem czegoś.

-Jasne – przytaknęłaś – Dzisiaj?

-dzisiaj – powtórzył, odwracając się by wyjść ze sklepu. Zatrzymał się kiedy zauważył, że jego brat nie podąża za nim – idziesz?

-C-CHWILECZKĘ, CHCĘ POROZMAWIAĆ Z LUDZIEM! SAM! WYJDŹ! - praktycznie wypchnął mniejszego przez drzwi. Sans wyglądał na zmieszanego, ale wzruszył ramionami. Papyrus praktycznie podbiegł do Ciebie – LUDZIU, CZUJĘ SIĘ W POWINNOŚCI WYZNAĆ CI CO MOŻE SIĘ DZISIAJ STAĆ. - nawet nie dał szansy Ci na powiedzenie czegokolwiek, niemal od razu zaczął swój monolog – ODKĄD MÓJ BRAT USŁYSZAŁ TWOJE WYZNANIE, ZACHOWUJE SIĘ DZIWNIE. MYŚLĘ ŻE NIE CZUJE SIĘ ZA DOBRZE, GDYŻ NIE WYZNAŁ CI TEGO PIERWSZY I DZISIAJ POWIE CO CZUJE ZABIERAJĄC CIĘ DO MIEJSCA GDZIE SIĘ POZNALIŚCIE – jego oczy zamigotały – MUSIAŁ CZYTAĆ MÓJ PORADNIK. JESTEM Z NIEGO TAKI DUMNY. WIĘC NIE BĄDŹ DLA NIEGO ZŁA I JAK JUŻ WSZYSTKO WYJAWI, ZRÓB MU DESZCZ POCAŁUNKÓW! - Naprawdę bardzo byś chciała, aby Papyrus nie był taki głośny. Twoja współpracownica chichotała, tak jak kilkoro innych klientów. Chrząknęłaś.

-Dziękuję, będę go uh.... traktować dobrze?

-OH I UDAWAJ ZASKOCZONĄ KIEDY CI TO POWIE! - poklepał Cię po głowie i nim wyszedł z lokalu puścił Ci jeszcze perskie oko. Oooo, raaaaaany.

O dwudziestej pierwszej, Sans zapukał do Twoich drzwi. Co zaskakujące i zawstydzające miał przy sobie niewielki bukiet kwiatów. Z głupim uśmiechem wręczył Ci je.

-wiem jak to musi wyglądać, ale papyrus nalegał abym ci jakieś przyniósł – powiedział żartobliwie. Zaśmiałaś się nerwowo. Czułaś się jakbyś trafiła znowu do liceum i właśnie wybierała się na pierwszą randkę. Kiedy wsadziłaś je do wazonu zauważyłaś niewielką kartkę.

LUDZIU, JA WIELKI PAPYRUS MAM NADZIEJĘ, ŻE TE TULIPANY BĘDĄ PRZYTULAŚNE NYEH-HEH-HEH.

PS. NIE MÓW O TYM SANSOWI INACZEJ BĘDZIE OPOWIADAĆ KWIETNE KAWAŁY PRZEZ TYDZIEŃ.

Zaśmiałaś się lekko, Papyrus to taki dobry brat. Przytaknęłaś do siebie poprawiając kwiaty. Wzięłaś swoją torebkę i zaczerpnęłaś głębokiego oddechu. Przypominając sobie jednocześnie, że to nie jest prawdziwa randka, tylko ... przyjacielski... wypad.

-gotowa? - zapytał kiedy przyszłaś. Przytaknęłaś i zamknęłaś mieszkanie.

-Więc jakie jest to miejsce? - zapytałaś kiedy szliście

-mały pub, grillbz miał jeden w podziemiu, pierwszą rzeczą jaką zrobił kiedy wyszedł na powierzchnię było otworzenie drugiego, zwrócił uwagę ludzi – tłumaczył

-Tak?

-tak, ponieważ był czymś nowym – wyglądał na rozbawionego – nie ma wiele jedzenia w menu, ale grillby robi dobre burgery

-Nigdy nie wzgardzę burgerem – przytaknęłaś – A ma też frytki?

-no i teraz możemy rozmawiać, koleżanko – Minęliście kilka budynków, okna pubu były przyciemnione więc trudno było z ulicy zobaczyć co jest w środku. Nad drzwiami widniał wielki neonowy napis zrobiony jakby z płomieni „Grillbys”, przechodziłaś tędy z tysiąc razy. Zaczęłaś się zastanawiać dlaczego wcześniej nie zwróciłaś na niego uwagi. Sans otworzył drzwi – panie przodem – skinął ręką. Wnętrze było czarujące. Ściany i bar z cegły oraz kamienia. Kilka stołów ustawionych pod ścianami, na których za świeczniki robiły stare butelki. Nie byłaś pewna, czy taka ilość świec i ognia w pobliżu alkoholu to dobry pomysł, ale wtedy zauważyłaś kto stoi za barem.

-Gorący – tylko tyle mogłaś powiedzieć. Sans się zaśmiał.

-w jakim sensie? - poszłaś za nim, klienci zaczęli go witać kiedy szliście stronę szynku.

-Sans, ziomalu!

-Cześć Sans!

-Oh, to twoja dziewczyna?

-Łał, słodka!

-Sansy, dlaczego nie wpadłeś wcześniej? Wiesz, że wszyscy chcieliśmy poznać twoją dziewczynę! - Zarumieniłaś się. Kościotrup jest tutaj całkiem popularny. Zaczęłaś się zastanawiać jak często gościł w tym miejscu zanim wlazłaś z buciorami w jego życie. Leniwie zarzucił rękę na Twoje ramie

-cóż, już ją przyprowadziłem, zadowoleni?

-Ale fajnie!

-To tak, jakby odwiedziła nas jakaś sława.

-Mogę zrobić zdjęcie? Wyglądacie tak słodko razem!

-Proszę, pozwól kupić sobie drinka. - Nie przywykłaś do wzbudzania takiej uwagi, czułaś się trochę jak pod ostrzałem. Zerknęłaś na swojego towarzysza niepewnie, ten tylko ścisnął Twoje ramię. Starałaś się rozluźnić kiedy przedstawiał Cię kolegom jakich jeszcze znał z Podziemia. Nigdy nie postrzegałaś go jako duszę towarzystwa, to była bardziej broszka jego brata, no ale Sans był dość zabawnym kolesiem. To logiczne, że miał wielu znajomych, którzy byli naprawdę mili również dla Ciebie. Zrobili kilka zdjęć, nawet wzięli od Ciebie autografy. Naprawdę czułaś się jak jakaś mała gwiazdeczka. Na swój sposób to było przytłaczające, ale każdy okazał wiele radości. Po tym jak poruszenie waszym przyjściem zdawało się opadać, usiadłaś z Sansem przy barze gdzie ognisty barman już mieszał drinki. Przytaknął wam na powitanie. W pomieszczeniu było naprawdę ciepło. Kominek za barem dawał przyjemną aurę pomieszczeniu. Doszłaś do wniosku, że ogień w środku musi być sterowany jakoś przez magię.

-to jest grillby – przedstawił ognistego potwora. Grillby przytaknął, jego oczy zamigotały.

-Dobry wieczór – powiedział, jego głos trzeszczał jak ognisto. Nalał drinka do czterech kieliszków. Ciecz miała przyjemny ocień niebieskiego. Przystawił rękę do szkła, a napój natychmiast zmienił kolor na wściekle czerwony i zaczął wrzeć. Potem postawił kieliszki przed waszą parę i przytaknął.

-myślę, że ci się spodoba, to ulubiona sztuczka grillbigo, ludzie cały czas przychodzą po dokładkę – wskazał na czerwony napój – najpierw ten, a potem niebieski. Zerknęłaś na nadal gotujący się drink. Sans musiał zauważyć Twoje zmieszanie, bo zaraz potem dodał – nie poparzysz się. - Przyglądałaś się chwilę z zafascynowaniem, a potem wzięłaś go na jeden łyk. Był ciepły, jak herbata. Na języku czułaś posmak cynamonu. Poczułaś jak ciepło przenika całe Twoje ciało, lecz nic ponad to. Lecz kiedy spojrzałaś na dół, zobaczyłaś, że widać Ci na czerwono żyły, które pulsowały wraz z rytmem bijącego serca.

-Łoooooł – powiedziałaś przyglądając się ciału – A co to robi tobie.... - Jego oczy zamigotały na czerwono, zaś kości zaczęły lekko świecić na pomarańczowo. Mrugnął do Ciebie.

-spoko, co nie? daj mi swoją dłoń – chwycił za nią i przystawił do niej zapalniczkę z kieszeni bluzy. Instynktownie chciałaś ją zabrać, ale ten trzymał rękę pewnie i zapalił ogień. Czekałaś na ból, lecz płomienie tylko muskały Twoją skórę, uczucie było podobne go gorącej wody.

-JESTEM TERAZ ODPORNA NA OGIEŃ?! - krzyknęłaś. Potwory przyglądały Ci się z zaciekawieniem. Zawsze lubili patrzeć, jak ludzie reagują na magię – Mój Boże, to jest zajebiste!

-heh, cóż za jakąś godzinę przestaniesz, to raczej taka sztuczka, ale rozgrzewa i tak – wskazał na niebieski napój – teraz ten – szybko przystawiłaś szkło do ust. Drink był zimniejszy, smakował jak wanilia z cynamonem. Bardziej jak jakiś słodki deser niż alkohol. Twoje ciało zareagowało niemal natychmiast, jednocześnie grzejąc i chłodząc się. Popatrzyłaś na ręce, obok czerwonych żył pojawiły się niebieskie. Naprawdę chciałabyś zrobić temu zdjęcie, czułaś się tak jakbyś miała skórę z płótna. 

 coffecoloredbrunette​

-Odprężające – opuściłaś dłonie

-mmm tak, niebieski pomaga ci się zrelaksować, zawsze serwuje go jako pierwszego nowym klientom aby przywykli do otoczenia potworów – mówił, a jego oczy migotały raz na czerwono, a raz na niebiesko.

-Działa niesamowicie! - chyba nigdy nie przywykniesz do magii. Grillby wyglądał na bardzo zadowolonego z siebie, popatrzył na Sansa.

-daj nam burgery, niedługo wychodzimy

-Zajebioza – mruknęłaś nadal patrząc na żyły

-więc naprawdę w to wchodzimy? - powiedział zerkając na Ciebie. Oh. Chciał teraz o tym porozmawiać. Popatrzyłaś na niego.

-Chyba, rano miałam dosłownie najazd na chatę, już za późno aby się wycofać, nie uważasz? - przesunął kościsty palec po szklance.

-też tak myślę – na chwilę się zamyślił – nigdy nie przypuszczałem, że moja paskudna morda będzie symbolem potworzo-ludzkich relacji

-Hej, po pierwsze – popatrzyłaś na niego z ukosa – mój chłopcze – idealnie – nie bądź taki niepewny siebie! Twoja twarz nie jest brzydka. Jest... no... Szczerze, to całkiem czadowa? Rusza się i w ogóle. Znaczy się, okej, wiem że nie brzmi to jak komplement czy coś, ale jak na ludzkie standardy jest przyjemna! Tak jakby twój wyraz twarzy ... um... dobra, gubię się. Chcę powiedzieć, że masz przyjemną facjatę.

-heh- zaśmiał się, lekko się rumieniąc na niebiesko – jestem tylko starą kupą kości, nie ma za wiele do komplementowania

-Nie jesteś stary! - zaprzeczyłaś -.... prawda?

-nie na potworze standardy, ale mogłabyś wpaść w panikę, gdybym powiedział ci ile mam lat

-Założymy się?

-powiedzmy, że jestem starszy od papsa jakieś dwieście trzydzieści lat – szczęka Ci opadła

-CO?! - krzyknęłaś – Więc kim ja jestem, dzidziusiem? Łoł... Myślałam, że jakieś siedemdziesiąt powiesz czy coś.

-ludzie są zrobieni z materii, wasze ciała umierają na długo przed duszą, więc to zrozumiałe, że nie działacie tak jak potwory... my jesteśmy zrobieni z magii, teoretycznie możemy żyć wiecznie, ale nasza psychika nie jest tak silna, więc, przypuszczam, że jeżeli czujemy za wiele ... uh... a więc nie złam mi serca albo coś, dobra?

-Gdybym mogła to już bym to zrobiła – wyszczerzyłaś się. Sans się zaśmiał. Grillby wrócił z porcją frytek i burgerami dla was. Kiedy je podał wskazał na alkohole stojące na półce za nim.

-Oh, uh, nie wiem? Co smakuje najlepiej z twoimi burgerami? - Nim odpowiedział jeden z klientów zawołał go do siebie. Skinął abyś poczekała i poszedł do humanoidalnego królika (który już był dość upity). Chwyciłaś za swoją kanapkę, Sans podał Ci butelkę keczupu.

-chcesz?

-Nie, jest dobrze – wzruszył ramionami

-więcej dla mnie - ... tya...

-Masz cały BAR przepełniony drinkami! To normalne dla potworów? - zapytałaś – Jak możesz to pić z butelki? To obrzydliwe. Dlaczego to robisz?

-nie, po prostu, wiem, nie wiem.. - Grillby wrócił jak zaczęłaś pałaszować. Boże, to jeden z lepszych burgerów jakie jadłaś w życiu. Soczysty i smaczny. Frytki natomiast chrupiące, gdyby się dało zjadłabyś więcej. Podczas tego jak jedliście, Grillby zaczął robić kolejnego drinka. Rozlał go do dwóch kieliszków, był koloru różowego. Niewielkie bąbelki w kształcie serc zaczęły unosić się nad napojem. Przysunął go przed waszą dwójkę, a potem przytaknął innemu klientowi przy barze. Rozejrzałaś się, oczy wszystkich były zwrócone na Ciebie. Kilkoro z klientów chichotało.

-no weź grillbz – Sans pokazał na zamówienie – ty też, huh? - płomienie barmana zajaśniały bardziej.

-Co to? - zapytałaś patrząc na napój. Pachniał jak sok granatowy.

-pasja, to ... aha... to afrodyzjak – mruknął odwracając wzrok

-Wiele rzeczy uchodzi za afrodyzjaki – odpowiedziałaś – jak czekolada czy ostrygi. No już, do dna – wlałaś go do gardła.

-zaraz, nie rozumiesz....

Oh. Ahh... Jak miło. Poczułaś jak ciepło rozlewa się po Twoim ciele od czubka głowy aż po koniuszki palców. Było tak błogo, powieki zaczęły Ci ciążyć.

-Łoł, popatrzcie na jej źrenice! Wyglądają jak małe serduszka!

-I jak się rumieni!

-Raaaany Sans, powinieneś się nią teraz zaopiekować! - Poczułaś, jak serce bije Ci mocniej, a motylki zaczęły trzepotać skrzydełkami w brzuchu, mruknęłaś zupełnie bez powodu. Byłaś taka spragniona. Przytulenia. Pocałunku. Seksu. Czegokolwiek. Tak strasznie chciałaś być z kimś. Popatrzyłaś na Sansa.

-Ahhhhh, Sa-hans,- zamruczałaś

-O jejuniu, może powinniście iść teraz do jakiegoś pokoju!

-Myślę, że jest pierwszym człowiekiem, który tak na to reaguje.

-Saaaaaans – jęknęłaś znowu – Proooooooooszę – pochyliłaś się nad nim, oczekując na cokolwiek.

-Słyszałeś jak jęczy? Łoł, Sans ty szczęściarzu. 

khvzix

-Całuj! Całuj! CAŁUJ! CAŁUJ! - w jednej chwili zaczął nawoływać tłum. Nie myślałaś nad tym co robisz, chwyciłaś Sansa za bluzę i przyciągnęłaś do siebie całując namiętnie w jego zęby. Wszyscy zaciągnęli się powietrzem przybliżając się do Was. Serce Ci tak mocno biło. Biło. Biło. To uczucie jest fajne, naprawdę fajne. 

Pa-bum. Pa-bum. 

I nagle, cała magia zniknęła. Odkleiłaś się od Sansa i zakryłaś usta dłonią

-C...co to było?!

-afrodyzjak – mruknął, jego policzki były koloru ciemno niebieskiego – potwory... nie reagują na niego tak silnie, uh, nigdy więcej nie podawaj go ludziom grillby.

-Ja... wyjęczałam twoje imię przed bandą obcych – schowałaś twarz w dłoniach – Ja.... WYJĘCZAŁAM twoje imię przed tymi osobami!

-hej gdybyś mogła wskoczyłabyś mi na kości – zażartował. Postanowiłaś tego nie komentować, bo prawdopodobnie by się tak stało. Chciałaś oddalić od siebie tę myśl.

-Erm, cóż, jeżeli chcesz, myślę że możemy się już zbierać – popatrzyłaś na Grillbiego – Ile się należy? - Sans uniósł rękę.

-to randka, pamiętasz? grillbz, dodaj to do mojego rachunku, dobra? - Ogień barmana lekko się powiększył – nie bój się, zapłacę niedługo

-Zapraszam ponownie – odezwał się ognisty potwór kiedy się żegnałaś. Obiecałaś, że jeszcze się tutaj pojawisz. Może kiedy będziesz mogła znowu spojrzeć w oczy tym wszystkim klientom. Koło północy, troszeczkę byłaś zła, że zostało Ci niewiele snu, ale „randkę” uznajesz za dobrą. No pomijając tę małą wpadkę. Zadrżałaś.

-zimno? - wzruszyłaś ramionami

-T...trochę. Jak się poruszamy będzie lepiej – Wtedy wiatr zawiał mocniej. Na ramionach wyskoczyła Ci gęsia skórka.

-odmrozisz sobie dupę – powiedział spokojnie – masz – ściągnął swoją bluzę i podał Ci ją. Futerko na kapturze wyglądało zachęcająco, ale nie czułaś się z tym dobrze. Już chciałaś zaprotestować kiedy praktycznie wcisnął Ci ją w ręce – nawet o tym nie myśl, nie jest mi zimno, powietrze po prostu przelatuje przeze mnie. - Założyłaś na siebie bluzę i zasunęłaś suwak. Była naprawdę ciepła i miękka. Sans wsadził swoje ręce do kieszeni spodni i zaczęliście wracać do Twojego mieszkania, rozmawiając o głupotach przez całą drogę. Kiedy stanęliście przed drzwiami uśmiechnęłaś się.

-Dzięki, to była świetna... sztuczka randka. Naprawdę się dobrze bawiłam erm, cóż... wiesz – nie odpowiedział, wyglądał na zadowolonego – W każdym razie, to już chyba koniec. Oh, uh, wiesz, Papyrus będzie się o to pytał więc... - pochyliłaś się i dałaś mu szybkiego cmoka w policzek. Już miałaś się pożegnać kiedy zorientowałaś się, że drzwi do Twojego mieszkania są uchylone. Sans zmarszczył brwi zaciekawiony co Cię zmartwiło.

-otwarte. - powiedział – masz współlokatorów? - Serce biło Ci jak szalone. Potrząsnęłaś głowa.

-Ja... Ja je zamykałam – pchnęłaś je nerwowo i zamarłaś. Rozsypane śmieci po podłodze, Twoje meble i ściany zniszczone, prace podarte, pokój zdewastowany. Książki porozrzucane po dywanie, wyrwane strony walały się po mieszkaniu, lecz raczej nic nie zostało skradzione. Najgorsze okazały się graffiti na ścianach. Wielkie napisy „nekrofilia” „chora dziwka” „pieprzony dziwak” „kurwa potworów”. Stałaś w progu, zbyt przerażona by się ruszyć. Poczułaś jak coś zaciska Ci się na szyi. Padłaś na kolana. Podniosłaś jeden z kwiatów jakie przyniósł Sans, był podeptany. Twoje ręce zaczęły się trząść. Sans kucnął obok Ciebie i otoczył Cię ramionami w mocnym uścisku.

-przepraszam... - szeptał tak cicho, że prawie byś to przeoczyła. Wtuliłaś się w niego i zalałaś się łzami.