Gra: Bestseller - Rozdział III - Julia H

Zasady i wyjaśnienie

Najważniejsze: Osoba, która jako pierwsza zaklepie sobie miejsce po pojawieniu się tego rozdziału ma 72h na napisanie swojej części - kolejnego rozdziału. Czas liczy się od momentu zgłoszenia, do otrzymania rozdziału na maila. Jeżeli czas zostanie przekroczony, odbędzie się dogrywka. W grze mogą brać udział jedynie osoby zalogowane. Rozdział ma zawierać od 2 do 5 stron, Times New Roman rozmiar 12 interlinia pojedyncza. Można tytułować rozdziały. Można robić obrazki, które będą umieszczone w opowiadaniu. Gotowy proszę słać na maila: yumimizuno@interia.pl

Kolejny rozdział napisze: Sansy Skeleton

Głównym bohaterem jest czytelniczka, akcja ma miejsce we współczesności. Hasła klucze dla tego rozdziału to: Liny, przerażenie i śmiech

SPIS TREŚCI

Prolog

Rozdział I - Słodycz, bruk i pies

Rozdział II - Przerażenie, ból i osaczenie

Rozdział III (obecnie czytany)

Rozdział IV

Rozdział V

Rozdział VI

Między snem, a jawą

Rozdział VIII

~~*~~

Ocknęłaś się wcześnie rano i to, co zobaczyłaś wywołało w Tobie przerażenie. Dookoła Twojego łóżka stało pięć dużych manekinów, owiniętych szczelnie linami. Na twarzach miały wymalowane uśmiechy jakąś substancją w ceglastym kolorze, każdy trzymał w dłoniach zegar.

Gdy je zobaczyłaś prawie krzyknęłaś ze strachu. Zacisnęłaś zęby i spróbowałaś się opanować, co wcale nie było takie łatwe. Po głowie biegało ci milion różnych myśli. Odetchnęłaś głęboko. Musiałaś zachować spokój, nawet jeśli byłaś właśnie w domu starego zboczeńca.

Podparłaś się na poduszkach i rozejrzałaś po pokoju, w którym ten facet cię trzymał. Było tam trochę starych mebli i naczyń, radio oraz kilka plakatów z jakimiś zespołami rockowymi. Wiedziałaś, że musisz działać szybko i wykorzystać nieobecność tego wariata. Pomału, ostrożnie zwlokłaś się z łóżka. Stanęłaś na zdrowej nodze i poczułaś, że wszystko dookoła ciebie zaczyna się rozmywać…chyba te proszki jeszcze nie przestały do końca działać…może lepiej będzie jak położysz się na chwilkę…naprawdę jesteś taka senna… Nie! Chwyciłaś się manekina i pokuśtykałaś do drzwi. Ostrożnie złapałaś za klamkę.

Cholera! Drzwi były zamknięte na klucz! Wróciłaś na łóżko i zaczęłaś się zastanawiać co zrobić. Nie miałaś swojej torby przy sobie, nie mówiąc o telefonie. Chwilę odpoczęłaś, wzięłaś głęboki oddech i już miałaś wstać, gdy usłyszałaś kroki. Ten chłop niewątpliwie szedł do ciebie. Położyłaś się na łóżko udając zemdloną. Może nic nie zauważy.

Facet przekręcił klucz w drzwiach i wszedł do pomieszczenia, w którym cię więził. Pogładził Cię po policzku i coś wyszeptał o tym, że wszystko zacznie się dopiero tej nocy… Prawie zwymiotowałaś. Potem facet wyszedł z pokoju, przekręcając klucz w zamku i odchodząc. Westchnęłaś.

No i co teraz zrobię? Mogłabym wybić okno, ale ten zboczeniec na bank by tu przybiegł.

Zaburczało ci w brzuchu. Postanowiłaś zaryzykować i… zawołać tego faceta, żeby dał ci coś do jedzenia. – HALO!!! – wydarłaś się może odrobinę za głośno.

Usłyszałaś, że ktoś do ciebie biegnie, a po chwili drzwi się otworzyły i facet wpadł do pokoju.

- Obudziłaś się, gwiazdeczko. O co chodzi? – zaśmiał się szyderczo – nie wypuszczę cię, o nie.

- Nie o to chodzi. – przygryzłaś wargę – jestem głodna.

- Och, oczywiście, zaraz ci coś dam. – mężczyzna odwrócił się, nawet nie zamykając drzwi i pobiegł gdzieś. – A ty nie wychodź z pokoju!

Ułożyłaś się na poduszkach, serce ci biło.

Po chwili pojawił się, z talerzem pełnym kanapek. Co to, jakaś porcja dla wojska?

- Dziękuję – wydusiłaś. – A teraz, czy byłbyś tak dobry i zostawił mnie w spokoju?!

- Oczywiście, gwiazdko. – facet zamknął cię z pokoju i odszedł. Słyszałaś, że śmiał się wchodząc po schodach na piętro. Jego śmiech był obrzydliwy i chciałaś go nigdy więcej nie usłyszeć.

***

Minęło pół godziny a ty stałaś pod oknem z wielkim dzbanem wypełnionym kanapkami od tego świra. Drzwi do pokoju były zastawione leżącymi manekinami. Noga bolała cię już mniej, a po zjedzeniu kilku kanapek i przekonaniu się, że nie są zatrute jakimiś prochami, byłaś w lepszym humorze. Wiedziałaś, że to może się udać.

Nadal straszliwie się bałaś, ale musisz spróbować.

Postawiłaś zdrową nogę na parapecie. Potem zamachnęłaś się i mocno rzuciłaś dzbanem. Nigdy nie spodziewałabyś się po sobie, że masz aż tyle siły.

Rozległ się dźwięk tłuczonego szkła, a kilka sekund później coś jeszcze – wściekły krzyk z góry.

Przesadziłaś nogę przez okno, potem drugą. Syknęłaś cicho z bólu, ale dzielnie wyskoczyłaś przez okno, chwyciłaś nadpęknięty dzban i pokuśtykałaś najszybciej jak się dało do lasu, który był nieopodal domu.

Dopiero teraz zauważyłaś, ze jesteś na jakimś polu. Najbliższy dom był oddalony o pół kilometra, widziałaś go z oddali. Postanowiłaś jednak na razie skierować się do lasu. Usłyszałaś jak ten zboczeniec wywraca się wśród tych swoich pojebanych manekinów i stwierdza, że uciekłaś z jego wazą i kanapkami.

Swoją drogą, nie mam pojęcia co się stało z moją torebką. Chyba temu facetowi nie chce się mnie gonić, ale… przyśpieszę. Tak na wszelki wypadek.

Pokuśtykałaś do lasu. Poczułaś wtedy jak strasznie jesteś zmęczona. Waza była dosyć ciężka i już ledwo co ją dźwigałaś. Musiałaś odpocząć. Bez zastanowienia usiadłaś ciężko na pierwszym lepszym kamieniu i odetchnęłaś z ulgą. Zaczęłaś szamać kanapkę i rozglądać się po lesie. Drzewa były ładne, wysokie, dookoła roiło się od paprotek. Nagle w krzakach coś zobaczyłaś, podeszłaś więc bliżej. Okazało się, że to Twoja torebka! Chciało ci się skakać z radości, ale wiedziałaś, że Twoja noga by się nie ucieszyła.

Nerwowo zaczęłaś w niej grzebać i drżącymi rękami wyciągnęłaś telefon. Wybrałaś numer do Kamila. Nie musiałaś długo czekać, odebrał.

CO SIĘ Z TOBĄ STAŁO?! NIE ODBIERAŁAŚ, A OSTATNIE POŁĄCZENIE NAGLE ZOSTAŁO PRZERWANE?! SZUKAM CIĘ CAŁY CZAS!!!

Usłyszałaś jego głos i zrobiło ci się przyjemnie ciepło. Wbrew sobie się rozpłakałaś.

- Kamil, tak się cieszę że odebrałeś... - nie, nie możesz się teraz rozkleić. Musisz mu powiedzieć, żeby po ciebie przyjechał – słuchaj, byłam na mieście, i... zaatakował mnie pies, a potem obudziłam się w domu tego taksówkarza i on okazał się być jakimś zboczonym creepem i... jestem teraz w lesie i nie mam pojęcia gdzie jestem. - wiedziałaś, że to, co powiedziałaś nie było zbyt składne, ale naprawdę się zdenerwowałaś – ten zboczeniec zaraz mnie pewnie znajdzie...

Usłyszałaś westchnienie Kamila.

Coś się wymyśli, nie martw się...

***

Razem z Kamilem ustaliliście gdzie jesteś. Okazało się, że blisko jest stacja paliw, więc twój współlokator powiedział ci, żebyś tam poszła. Jakoś ci się to udało. W torbie miałaś trochę pieniędzy, więc zamówiłaś hot-doga i czekałaś na dworze na Kamila, gdy nagle usłyszałaś śmiech. Od razu go rozpoznałaś.

Odwróciłaś się i ujrzałaś twojego porywacza, biegnącego w Twoją stronę z siekierą w dłoni. Zaczęłaś krzyczeć, ale ten już cię dopadł. Przewrócił cię na ziemię i zaczął wrzeszczeć:

- ZNALAZŁEM CIĘ, SUKO! NARESZCIE CIĘ ZNALAZŁEM!

Uniósł siekierę. Zamknęłaś oczy i krzyknęłaś z przerażenia. Kobieta na stacji paliw gdy tylko zobaczyła co się dzieje chwyciła za telefon. Pewnie dzwoni na policję!

Mdlałaś. Prawie zwymiotowałaś i resztką sił wydarłaś się głośno: -KAMIL!!!

Wtedy właśnie na stację podjechał z piskiem opon samochód Kamila, a on z niego wysiadł.

Zaczął szamotać się ze zboczeńcem, oboje coś krzyczeli, tak samo zresztą jak przerażona dziewczyna z obsługi.

Nagle usłyszałaś, jak czyjeś ciało upada na ziemię. W oczach stanęły ci łzy, otworzyłaś je... i zobaczyłaś Kamila, stojącego nad ciałem Twojego porywacza. Z rąk twojego współlokatora powoli wysunęła się siekiera i upadła na podjazd.

Ciężko oddychał wpatrując się w zakrwawione zwłoki.

Wiedziałaś, że jesteście w okropnej sytuacji. Za kilka minut przyjedzie policja, a młoda dziewczyna z obsługi widziała całe zajście. Nie miałaś pojęcia, co zamierzają zrobić. Poczułaś miliony dłoni, chwytających cię i ciągnących w ciemność. Znowu zemdlałaś, czułaś już tylko przeraźliwe zimno i łzy spływające ci po policzkach.

Czułaś radość, że Kamilowi nic nie jest, a ten stary już nic ci nie zrobi. W głowie ci szumiało i coś głośnego kołatało po czaszce.

Autor: X

Słowa do następnego rozdziału: łopata, kłamstwo, kawa.